1934, 9 luty, Kijów – Decyzja prokuratora DPU USRR w sprawie Ludwiki Rudnickiej.

sprawa nr 5555

Decyzja w sprawie członka POW

Ludwiki Józefowny Rudnickiej

z art. 54-2, 6, 11 KK USRR.

Ludwice Rudnickiej zarzuca się przynależność do POW oraz działalność nacjonalistyczną, kontrrewolucyjną i szpiegowską.

Na podstawie materiałów śledczych stwierdza się że Rudnicka jest aktywnym członkiem POW. Do organizacji zwerbowana została w 1921[?] r. przez współpracownicę – obecnie również zatrzymaną – [J] Kuryłowicz.

Praktyczna działalność Rudnickiej polegała na:

a) rozpracowywaniu i wpajaniu nacjonalistycznych i patriotycznych uczuć uczniom i osobom z którymi Rudnicka się spotykała,

b) obronie antyradzieckich i nastawionych kontrrewolucyjnie elementów w MK i Zarządzie Związku Pracowników Oświaty ([Julian] Czaja[i] i Gławkowski).

c) zbieraniu informacji o nastrojach inteligencji, a w szczególności nauczycielek polskich i przekazywaniu ich Skarbkowi w celu wysłania do Polski.

Rudnicka – jak już wspomniano – przyznała się do winy (patrz. decyzja prokuratora z dnia 8 02 1934 r.)[ii].

Odnotować należy, iż jakkolwiek z zeznań licznych członków POW ([Stanisława] Dobrzyńskiego[iii], Bolin-Wernera) wynika jasno, że Rudnicka zajmowała się szpiegostwem, jednak szczegóły jej działalności nie zostały do końca ustalone. Należałoby uzyskać bardziej konkretne zeznania na ten temat.

Biorąc pod uwagę, że Rudnicka jest córką szlachcica-obszarnika i aktywnym członkiem POW, uważam za konieczne uwięzienie jej w łagrze na okres lat pięciu.

09 02 1934 r.

Prokurator GPU

Chomicz

[podpis odręczny]

Oryginał, maszynopis w języku rosyjskim.

DA SBU, fond spraw wstrzymanych, 60830-FP, t. 45, ark. 96-97.

Powrót