Jagoda[i]

[i] Henryk Jagoda (1891-1938) – radziecki działacz partyjny i państwowy, generalny komisarz bezpieczeństwa państwowego. Urodził się w Łodzi w rodzinie żydowskiej o silnych tradycjach bolszewickich. W ruchu rewolucyjnym działał od roku 1904, za co w latach 1911-1913 przebywał na zesłaniu. Do partii bolszewickiej należał od 1907 r. Bierze udział w rewolucji październikowej i zostaje oddelegowany do policji politycznej. W 1923 r. zostaje drugim zastępcą a w 1924 r. zastępcą szefa OGPU. W lipcu 1934 r. po śmierci Wiaczesława Minżyńskiego zostaje mianowany Komisarzem Ludowym Spraw Wewnętrznych NKWD. Był organizatorem tzw. procesu sierpniowego w 1936 r., w którym sądzono m.in. Ggigorija Zinowiewa i Lwa Kamieniewa. W tym samym roku, za nieudolne prowadzenie przeciw nim śledztwa, został odwołany z dotychczasowej funkcji. Objął następnie stanowisko Komisarza Poczt i Telegrafów. Został aresztowany w kwietniu 1937 r. pod zarzutem udziału w „prawicowo-trockistowskim spisku” oraz otrucia Maksyma Gorkiego. Wyrokiem z dnia 13 marca 1938 r. został skazany na śmierć. Wyrok wykonano w tym samym dniu. Jako jedyna z ważniejszych ofiar wielkiej czystki lat 30. nigdy nie został zrehabilitowany.